Mama in de spotlight: Adinda Gersen

Mama in de spotlight: Adinda Gersen

Mama in de spotlight. In deze rubriek zet ik elke maand een mama in de spotlight die vertelt over het moederschap en haar uitdagingen rondom eten en haar mamalijf. Gewoon omdat alle mama's gezien mogen worden voor wie ze zijn, maar vooral om echte mama's te laten zien en andere mama's te inspireren en ze het gevoel te geven dat ze niet de enige zijn die het soms moeilijk hebben.

Deze week in de spotlight: Ikzelf ;) Adinda Gersen (34 jaar)

Laat ik wat meer over mezelf vertellen

Normaal gesproken zet ik natuurlijk altijd een andere mama in de spotlight, maar ik dacht misschien is het leuk als ik deze maand een keer wat meer over mezelf vertel. 

Ik ben getrouwd met Jeffrey en samen hebben wij twee zoontjes. Ryan (bijna 5) en Luke (2). Ik ben eigenaresse van MomBody & Mind. 

Ik heb zelf een lage weg afgelegd wat betreft voeding en zelfacceptatie. De afgelopen jaren hebben wij veel meegemaakt. Na de geboorte van Luke kreeg ik een postnatale depressie en vorig jaar is mijn moeder overleden.

Deze gebeurtenissen hebben mijn leven natuurlijk flink veranderd. Zowel in positieve als negatieve zin. Ik moet nu mijn moeder missen en dat is ontzettend zwaar. Maar tegelijkertijd heb ik ook veel therapie gehad en ben ik echt aan de slag gegaan met mijzelf en heb ik veel geleerd.  

Dit vormt ook het fundament van MomBody & Mind; het leven is namelijk veel te kort om de hele dag een strijd te voeren met eten en je gewicht. 

Het moederschap is mooi en intens

Ik ervaar het moederschap als iets ontzettend moois, maar soms ook intens. De liefde die je krijgt van je kindjes en de mooie herinneringen die je samen maakt, maken het moederschap prachtig. Je eigen kindjes op zien groeien is een heel mooi proces.

Tegelijkertijd vind ik het ook intens. Ik wil alles altijd heel graag goed doen en soms maakt mij dat onzeker. Ik heb zelf vroeger veel meegemaakt en dat heeft mij getekend. Ik zal er alles aan doen om te voorkomen dat mijn kinderen hetzelfde mee moeten maken. Nu weet ik rationeel gezien dat ik in een andere situatie zit, maar aan de andere kant voel ik soms de angst. Doen we het wel goed? Krijgen ze genoeg en de juiste aandacht?

Gelukkig weet ik ook heel goed dat ik de afgelopen jaren keihard gewerkt heb om die patronen te doorbreken. Mijn ouders deden alles vanuit liefde en waarvan zij dachten dat het beste was, maar ook zij hebben bepaalde trauma's en patronen overgenomen vanuit hun ouders. Daar kunnen zij niks aan doen. Ik weet dat ik daar andere keuzes in maak op dit moment, dus dat het voor mijn kinderen heel anders zal zijn. Dat geeft ergens ook wel rust. 

Wat ik soms vooral ingewikkeld vind is het moederschap combineren met mijn werk. Ik ben ontzettend ambitieus en net zoals dat ik het graag goed wil doen in het moederschap, wil ik het ook heel graag goed doen in mijn bedrijf. Dat zorgt soms wel voor de nodige schuldgevoelens richting de jongens. 

Obsessieve relatie met eten

Op dit moment zou ik mijn relatie met eten en mijn mamalijf omschrijven als heel goed. Maar dit was in het verleden wel anders. Voordat ik moeder werd, heb ik veel geworsteld met deze thema's. 

In mijn tienerjaren had ik last van eetbuien en kon ik maar moeilijk met mijn emoties omgaan. Toen ik eenmaal twintig was, sloeg dit om in een vrij obsessieve relatie met eten en mijn gewicht. 

Ik was alleen nog maar daar mee bezig en ik telde elke calorie die mijn mond in ging. Ontzettend vermoeiend, maar op dat moment wist ik niet beter. Ik ben zelfs de opleiding Voeding & Diëtetiek gaan doen, zodat ik mezelf kon helpen het perfect te doen. 

Mijn ideaalbeeld heb ik los gelaten

Gelukkig kwam ik in 2019 in aanraking met Intuïtief Eten en dat heeft mijn leven en mijn relatie met eten en mijn lichaam behoorlijk verandert! Ik heb dat ideaalbeeld los kunnen laten en ging mijn lijf accepteren zoals het is. Ik stopte met diëten en hierdoor kon mijn lichaam herstellen en zich weer ontspannen. Mijn relatie met eten verbeterde en ik durfde steeds meer te vertrouwen op mijn gevoel wat betreft eten. Ik denk dat ik inmiddels al bijna 4 jaar niet meer op de weegschaal heb gestaan ;) 

En natuurlijk kijk ook ik soms in de spiegel en vind ik niet alles mooi of leuk wat ik zie. Ook ik heb dagen dat ik mij niet lekker voel in mijn lijf. Maar ik kies er dan bewust voor om daar niet volledig met mijn aandacht naar toe te gaan en dit gevoel even te parkeren op de achterbank. 

Mijn uitgangspunt is altijd goed voor mezelf en mijn gezondheid zorgen

Mijn uitgangspunt is altijd goed voor mezelf en mijn gezondheid zorgen. Alle keuzes die ik maak op het gebied van eten en zelfzorg zijn daar op gebaseerd. En ja dat betekent dat ik inderdaad overwegend gezond eet, maar dat betekent ook dat er soms weken zijn dat ik niet naar de sportschool ga (zonder me daar rot over te voelen) of dat er avonden zijn dat ik lekker met een zak chips op de bank zit. Dat is helemaal ok voor mij. Ik heb daar rust over.

Ik ben trots op mezelf

Ik ben vooral heel erg trots dat ik alles wat ik de afgelopen jaren voor mijn kiezen heb gehad heb weten te verwerken en dat ik er eigenlijk alleen maar sterker uit ben gekomen. Ik ben trots op mijn bedrijf en de mama's die ik begeleid, die ontzettend mooie transformaties doormaken. En ik ben trots op mijn gezin en de stap die wij dit jaar gaan zetten om onze grote droom waar te maken; emigreren naar Portugal. 

Ik vind mijn mamalijf mooi

Het mooist aan mijzelf vind ik mijn doorzettingsvermogen en kracht (en daarmee bedoel ik mijn innerlijke kracht). Ik heb veel overwonnen en ik sta nog steeds rechtop. Ook vind ik mijn mamalijf mooi. En dit is iets wat ik een aantal jaar geleden niet had kunnen zeggen, want toen was er altijd wel iets aan mijn lichaam wat ik niet mooi vond en moest veranderen.  

Mijn mamalijf voldoet niet aan het schoonheidsideaal, maar ik hou van mijn mooie ronde en zachte vormen. 

Eindelijk starten met leven

Ik wil graag aan andere mama's meegeven dat het niet erg is als je op dit moment nog worstelt met eten en het verlangen om af te vallen. Het is ok. Het is ontzettend moeilijk om hier los van te komen. 

Maar als het je wel lukt en je eenmaal aan de andere kant staat dan is het leven zoveel fijner. Je hebt meer rust, ruimte en vrijheid om bewuste keuzes te kunnen maken waarmee je goed voor jezelf zorgt, maar waarmee je ook eindelijk die vrouw wordt die je diep van binnen al die tij al bent geweest. 

Je kunt eindelijk starten met leven!

Back to blog